Hafdís María Jónsdóttir

6.11.2008 | 16:07

Update

Í svartnættis myrkri

ég hrökk upp við það

að fóturinn sterki

sem drottinn mér gaf,

var máttlaus og lamaður

og lét ekki af stjórn.

Lífið mig krafði um ógnstóra fórn.

Í hjartanu hryggur með lamaða sál

ég örmagna leita til drottins um hjálp.

Þá birtust mér englar með kærleik í hjarta.

Mér fannst eins og ég sæi aftur sólina bjarta

Á Grensási englana mína ég fann.

Þeir sameinuðust um að gera úr mann

sem gengi á fætinum aftur.

(Höf Hjálmar).

Rakst á þetta ljóð niðri í sjúkraþjálfun og mér finnst þaðp svo dásamlegt. Það er eftir mann sem lenti í sama áfalli og ég... langaði bara að deila því með ykkur.

Flokkur: Bloggar | Facebook

Athugasemdir

vá hvað þetta er frábært ljóð!! Nú verður óþekka höndin og óþekki fóturinn að vara sig á þessum englum þarna:) Gangi þér áfram vel elsku vinkona og það verður frábært fyrir þig að komast heim.

Árný Lára (IP-tala skráð) 6.11.2008 kl. 19:23

Knús á þig, elsku Hafdís mín...
Hafðu það svooo bara BEST heima um helgina ;)

Kveðja,
Gyða B

Gyða B (IP-tala skráð) 6.11.2008 kl. 23:07

Þetta er sko flott ljóð, segir alveg svakalega mikið. Ég er að fara í bónus að kaupa í kökurnar. Hlakka svoooooooo MIKIÐ til að hitta þig. Verður svo gott fyrir þig aðeins að koma heim. En þú verður samt að passa þig að láta alla stjana í kringum þig svo þú verðir ekki alveg búinn á því.

Gangi þér vel á leiðinni heim sæta mín